Biszkoptu nie trzeba sie bać, trzeba nim rzucić!

Przedstawiam Państwu biszkopt ;)

Zmora wielu kuchni. Moja też. Nie raz płakałam nad nim. Próbowałam wiele nowych przepisów jak i ze starej książki kucharskiej mojej babci. Nic nie wychodziło. Pięknie rosło a potem opadało, albo wcale nie rosło. Zbite, rozlazłe... Przeszłam wszystkie formy. W dodatku nie pomagał mi mój piekarnik z zepsutym termostatem. Z pomocą przyszła moja bratowa i mama Pawła. Okazało się, że obie mają taki sam przepis. Kuchnia Podkarpacia. Tam zawsze wszystko wychodzi. Zawsze podziwiałam ich "twory". Na szczęście podzieliły się ze mną ta wiedzą, a dzisiaj ja się nią dzielę z Wami :)
Składniki mam podzielone tak, że wiem ile czego wypada na jedno jajko. Przeważnie piekę każdy placek osobno. Wcześniej piekłam jeden wyższy i kroiłam go na trzy. Teraz może mam więcej pracy, ale są grubsze i lepsze w torcie. W tej notce podam przepis na blaszkę 22 cm. Tak więc potrzebujemy:

- 3 duże jajka
- 120 g cukru
- 75 g mąki pszennej tortowej
- 75 g skrobi ziemniaczanej
- pół łyżeczki proszku do pieczenia
- szczypta soli

Na początek zalecam załączyć piekarnik na około 170ºC (ja nastawiam na 80ºC i tak czasem się przypali :D ) i przygotować tortownicę. Nigdy nie smarować i nie wysypywać niczym! Wystarczy wycięte kółko z pergaminu na dno. W ten sposób biszkopt rosnąc przyklei się do brzegów i nie zapadnie się :)
Tak wiec zaczynamy od oddzielenia żółtek. Białka wędrują do miksera razem ze szczyptą soli. Pamiętajmy, żeby robić to uważnie. Kiedy trochę żółtka przez przypadek dostanie się do białek to piana może się nam niewłaściwie ubić.

W tym momencie często zdarza mi się posadzić jajko na stole kiedy staram się delikatnie nadtłuc skorupkę :3

Szykujemy w jednej miseczce cukier a w drugiej mąki. Zawsze pamiętajmy o przesianiu ich z większej wysokości. W ten sposób mąkę dodatkowo napowietrzamy (kiedyś to wyczytałam w starej książce mojej babci :D ).

I w koło robi się biało... :)

Obie oczywiście mogą być w jednej miseczce razem z proszkiem do pieczenia. W ten sposób wszystko mamy przygotowane pod ręką :)

Nie wiem czemu, ale lubię ten widok :)

Możemy załączyć mikser i zacząć ubijanie piany. Nie bójmy się jej. Białka to nie kremówka i się nie zważy. Możną ją naprawdę długo miksować ;)

Puszek!

Jak piana zgęstnieje dodaję po łyżce cukier. Oczyszczam w trakcie brzegi misy. Jeszcze trochę ubijam. To powoduje, że całość jest jeszcze gęstsza i piana nie jest już taka delikatna. Po wyłączeniu miksera wszystko jest sztywne :)

Troch jak masa na bezy :)

Oczywiście oczyszczam rózgę szpatułką. Załączam znowu mikser ale tym razem na połowę mniejszych obrotach. Można to robić ręcznie delikatnie mieszając zawsze w jedną stronę, od zewnątrz do środka. Dodaję po kolei żółtka.

Żółteczka :)

Nie zmieniając biegu miksera zaczynam łyżką dosypywać powoli mąkę. Piana która utkwi nam w rózdze jest tak sztywna, że trzeba ją co jakiś czas ściągać żeby wszystko się dokładnie wymieszało.

Ostatnie składniki

Oczywiście cały czas zgarniam szpatułką mąkę z brzegów żeby nic nie zostało. Po wymieszaniu mamy gotowe ciasto. Wylewamy całość do przygotowanej wcześniej tortownicy i rozprowadzamy.

No i do piekarnika :)

Pieczemy około 20 - 25 minut, do "suchego patyczka". Wtedy wyciągamy go i zrzucamy z jakichś 30 - 40 cm na ziemię. Biszkopt się przestraszy, ucieknie z niego gwałtownie powietrze i nie opadnie. Poważnie! :D Nigdy po tym nie musiałam go jakoś specjalnie trzymać w piekarniku zanim ostygnie. Nie mam na to czasu. Przeważnie od razu wyciągam go z blaszki i szykuję następny :)

Nie trzeba się go bać :)

Jeżeli komuś z Was się przydał ten przepis to piszcie w komentarzach. Czekam jak zawsze :)

Poza tematem. Paweł zakupił statyw. Czy widzicie różnicę w zdjęciach? Dla mnie na pewno jest o wiele wygodniej. Nie potrzebuje nikogo do pomocy ;)